14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/8557 Karar No: 2017/2170 Karar Tarihi: 19.04.2017
Cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8557 Esas 2017/2170 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında cinsel taciz ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, mahkemenin belirlediği 2.000 TL ve 1.500 TL adli para cezaları kesin nitelikte olduğundan, temyizi mümkün değildir. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun: 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, CMUK'un 305/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.
14. Ceza Dairesi 2015/8557 E. , 2017/2170 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Cinsel taciz, kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince kurulan hükümler temyiz edilmekle evrak tetkik edildi. Sanık ..."la birlikte aynı dosyada kasten yaralama suçundan yargılanıp hakkında atılı suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen ..."ın yaptığı itirazın mahkemece kabul edilmesi üzerine adı geçen yönünden mahkemenin 2013/445 Esas sırasına kaydedilen dosyada gerçekleştirilen yargılama sonucunda kurulan 30.12.2013 gün ve 2013/445 Esas, 2013/472 sayılı Kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından, sanık ... hakkında kurulan hükümler yönünden dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık hakkında kasten yaralama ve cinsel taciz suçlarından doğrudan belirlenen 2.000 TL ile 1.500 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin miktarları itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.