Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/533 Esas 2019/851 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar haklarında; TCK’nın 157, 62, 52 ve 50. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkûmiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda, dosyanın tevdi edildiği uzlaştırma bürosunca yapılan işlemlerin tarafların uzlaşamamaları nedeniyle sonuçsuz kaldığı ve...’ın 20.04.2014 tarihinde ölmesi nedeniyle bu sanık yönünden 20.06.2017 günlü ek kararla düşme kararı verildiği belirlenmekle yapılan incelemede;
Sanıklardan ...’ın, evlenmek isteyen katılana kendisini ...olarak tanıttıktan sonra fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettiği diğer sanıkla tanıştırarak evlenmeleri için aracılık ettiği, sonrasında...’ın kendisine verilen altınları alarak ortaklıktan kaybolduğu, ...ın da katılandan ayrıca 1.250,00 TL aldığı anlaşıldığından, sanıkların eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, sanıkların değişik zamanlarda ve farklı bahanelerle menfaat temin etmiş olmalarına rağmen, TCK’nın 43. maddesinde yer alan zincirleme suç hükümlerince cezalarının artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 18.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.