Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/11218 Esas 2022/288 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda, atılı suçtan beraatine dair Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.05.2013 gün ve 2012/393 Esas, 2013/224 Karar sayılı hükmün katılan ... ile katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 28.02.2019 gün ve 2015/4515 Esas, 2019/7726 sayılı bozma yönündeki kararına ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 10.09.2019 gün ve 2019/137 Esas, 2019/289 Karar sayılı ilamın katılan ..., katılan mağdure vekili ile katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesinin ardından Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan değerlendirmede bozma sonrası mahkemece verilen 10.09.2019 tarihli ikinci hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Katılan ...’nın temyiz isteminin incelenmesinde;
Hüküm tarihinde on sekiz yaşından büyük mağdurenin babası olan katılan ...’nın, mağdurenin reşit olmasından dolayı velayete bağlı katılan sıfatının sona ermesi karşısında, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.