Mala zarar verme - tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/16318 Esas 2016/1302 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16318
Karar No: 2016/1302
Karar Tarihi: 15.02.2016

Mala zarar verme - tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/16318 Esas 2016/1302 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, bir toptancının aracını çekilmesi için çalışanına söz vermesine rağmen, araca zarar vereceği ve sözlü tacizde bulunarak tehdit ettiği, daha sonra olay yerinden ayrılsa da aynı gün geri gelerek çalışanı saldırmak istediği ve aracın dikiz aynasını kırdığı belirlenmiştir. İncelenen deliller ve tanıkların ifadeleri doğrultusunda, sanığın suç işlediği tespit edilerek, mala zarar verme, tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından dolayı cezalandırılmasına karar verilmiştir. Yargılama sonucunda verilen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilememesi ve ilgili kanun maddelerinin tamamında sanığa öngörülen cezaların uygulanması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Mala zarar verme suçu için; Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 29, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddesi
- Tehdit suçu için; Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-2. cümle, 29, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddesi
- Hakaret suçu için; Türk Ceza Kanunu'nun 125/1-4, 129/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddesi
- Yaralama suçu için; Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 35/2, 29, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddesi
23. Ceza Dairesi         2015/16318 E.  ,  2016/1302 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, hakaret, yaralama
    HÜKÜM : Mahkumiyet,
    1-Mala zarar verme suçundan TCK’nın 151/1, 29, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereği 1.500 TL adli para cezası,
    2- Tehdit suçundan TCK’nın 106/1-2. cümle, 29, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereği 360 TL adli para cezası,
    3-Hakaret suçundan TCK’nın 125/1-4, 129/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereği 860 TL adli para cezası,
    4-Yaralama suçundan TCK’nın 86/2, 35/2, 29, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereği 360 TL adli para cezası.

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Toptancılık işi ile uğraşan katılanın, aracını yol kenarına park ettiği, sanık ...’ın gelerek araçta bulunan katılanın çalışanına aracın çekilmesi gerektiğini söylediği, bu hususta çıkan tartışma üzerine sanığın " ben size demedim mi bu a..a kodumun arabasını buradan kaldırın, arabanızın kapısını camını dökerim, kaldır lan anasını avradını s.k. ettiğim" diyerek, katılanın üzerine yürüdüğü, araya giren kişilerin ayırması üzerine olay yerinden uzaklaştığı, bir müddet sonra elinde 50 cm uzunluğunda bir tahta sopayla olay yerine geldiği ve ilk etapta katılana vurmak için saldırdığı, araya girenler sayesinde eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, akabinde elindeki sopa ile katılana ait aracın dikiz aynasını kırdığı ve " s.k. ettirmeyin arabanızı" diyerek olay yerinden ayrıldığı iddia ve kabul olunan olayda;
    Sanığın eyleminin tehdit, hakaret, yaralamaya teşebbüs ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Dosya kapsamında bulunan tanık ifadeleri ve olay anını gösteren güvenlik kamerası görüntülerinden sanığın elindeki sopa ile katılana yönelik yaralama girişiminin o esnada orada bulunanlar tarafından engellenmiş olduğunun anlaşılması karşısında bu hususta bozma mütalaa eden tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
    Sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümleri incelendiğinde eylemine uyan 5237 sayılı TCK 106/1-2.cümle, 151/1, 86/2 ve 125/1. madde hükümlerinin tamamında hapis cezası ve adli para cezası seçimlik olarak öngörülmüş olmasına karşın, hapis cezasının tercih edilmesi karşısında; 5237 sayılı TCK 50/2 maddesi uyarınca bu cezaların artık adli para cezasına çevrilemeyeceği, TCK 50/3. maddesindeki emredici düzenlemenin aynı maddede yer alan diğer seçenek yaptırımlara çevirme suretiyle uygulanması gerektiğinin kararda gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.