Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4229 Esas 2019/3805 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4229
Karar No: 2019/3805

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4229 Esas 2019/3805 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamıştır. Bu nedenle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığı için doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun yapıldığı, delillerin tartışıldığı ve vicdani kararın kesin verilere dayandırıldığı sonucuna vararak, sanık müdafiinin temyiz itirazlarını reddetmiş ve kararı onamıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi: Tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin uygulanma koşullarını düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi: Uyuşturucu maddelerin ticareti suçunu düzenler.
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması hakkında geçici hükümler içerir.

10. Ceza Dairesi 2017/4229 E. , 2019/3805 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suç vasfına göre ""kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma"" suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.