Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/1026 Esas 2019/5373 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1026
Karar No: 2019/5373
Karar Tarihi: 24.06.2019

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/1026 Esas 2019/5373 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2019/1026 E.  ,  2019/5373 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi


    KARAR

    Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekilinin tüm davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-6100 sayılı HMK nun “yargılama giderlerinin kapsamı” başlığını taşıyan 323. maddesinde yargılama giderlerinin hangi kalemleri kapsadığı tek tek sayılmış, “yargılama giderlerinden sorumluluk” başlığını taşıyan 326. maddede “kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği,” “yargılama giderlerine hükmedilmesi” başlığını taşıyan 332. maddesinde ise “yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümün hüküm altında gösterileceği,” hüküm altına alınmıştır.
    Mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına rağmen, davalı Kurum lehine vekalet ücreti ve kabul/red oranı dikkate alınarak yargılama giderlerine hükmedilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
    1-Hüküm fıkrasının 4. bendindeki ibareler silinerek, yerine ""davacı tarafından yapılan yargılama gideri 528,90 TL"nin kabul ve red oranlarına göre 354,00 TL"sinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına"" ibaresinin yazılmasına;
    2-Hüküm fıkrasının 6. bendinin devamına, “Davalı kendilerini vekille temsil ettirdiğinden AAÜT 12. maddesine göre takdir edilen 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacı taraftan alınarak davalıya verilmesine” ibaresinin eklenmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.