5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/8197 Esas 2020/2174 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8197
Karar No: 2020/2174
Karar Tarihi: 12.02.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/8197 Esas 2020/2174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş. Temyiz incelemesinde, kararda bazı hatalar ve yanlışlık olduğu tespit edilmiş. Buna göre, tekerrür uygulanması ile ilgili hüküm çıkartılarak sanığın daha önce aldığı ceza nedeniyle mükerrirlere özgü infaz rejimine göre cezalandırılması ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması kararlaştırılmış. Ayrıca, bazı kanun maddelerinin uygulanmasında eksiklikler olduğu belirtilerek, kararda yapılan düzeltmeler ile karar onaylanmış.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun
- 5237 sayılı TCK'nun 53/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 58/6-7 maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- CMK’nun 232/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkraları
- 5237 sayılı TCK’nun 54/4 maddesi

7. Ceza Dairesi 2019/8197 E. , 2020/2174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Tekerrüre esas alınan ilamda birden fazla mahkumiyet kararı bulunduğu halde, hangi mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alındığının belirtilmemesi,
2. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu dışında kalan kişiler bakımından infaz tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Kaçak eşyanın müsaderesine karar verilirken yasa maddesinin ilgili fıkrasının yanlış gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükümden tekerrür uygulanmasına ilişkin bendin çıkartılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2013/356 Esas – 2013/414 Karar sayılı ilamı ile 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin kararın tekerrüre esas alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK’nun 58/6-7 maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” ibaresinin eklenmesi,
2. Hükümden TCK"nun 53/1.maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin çıkartılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3. Müsadereye ilişkin bentten “54/1” ibaresinin çıkartılarak yerine “54/4” ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.