Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/34337 Esas 2017/11692 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/34337
Karar No: 2017/11692
Karar Tarihi: 28.11.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/34337 Esas 2017/11692 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı avukatı tarafından temyiz edilen bir dava hakkında yapılan inceleme sonucunda, davacının davalı tarafından haksız yere vekillikten azledildiği iddiasıyla başlattığı takibin devamının sağlanması talebi reddedilmiştir. Kararda belirtilenler doğrultusunda davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Kanun maddesi olarak HUMK'nun 427/2. ve 5219 sayılı yasayla değiştirilen 427. maddesi, temyiz ile ilgili parasal sınırların 1.000.000.000 TL ve 2.080,00 TL olduğu belirtilmiştir. Derdest davalar yönünden uygulanacak uygulama hükmü bulunmamaktadır ancak Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun verdiği karara göre, temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınması gerekmektedir.

13. Hukuk Dairesi 2015/34337 E. , 2017/11692 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10/06/2015 gün ve 2013/582-2015/504 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalının vekili olarak ... 1.İcra Müdürlüğü"nün 2012/11895 sayılı dosyasında takip başlattığını, dosyayı belli bir aşamaya getirdiğini, ancak davalının haksız olarak kendisini vekillikten azlettiğini, 1.749,61 TL vekalet ücreti alacağının tahsili için başlattığı takibe davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile ... 11.İcra Müdürlüğü"nün 2013/8181 sayılı takip dosyasının vaki itirazın asıl alacak 1.749,61 TL ile sınırlı olarak iptaline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince dava.ının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 28/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.