Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/25992 Esas 2017/2572 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/25992
Karar No: 2017/2572
Karar Tarihi: 27.02.2017

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/25992 Esas 2017/2572 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, fesih işleminin geçersizliği ve işe iadesi ile birlikte yasal sonuçlarının tespit edilmesi için dava açtı. Yerel mahkeme, davacı lehine karar verdi. Temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, davalı tarafın delil sunamadığına ve mahkemenin hatalı bir şekilde davalının harçtan muaf olduğunu gözetmediğine dikkat çekti. Ancak, bu hatanın düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığına karar verildi. Sonuç olarak, hüküm fıkrasında belirtilen harç ve yargılama giderleri çıkartılarak yerlerine belirli hükümler yazıldı. Bu çerçevede, davacının yatırdığı başvuru harcı ile peşin harç kesinleştiğinde geri iadesi ve davacının yaptığı harçlar hariç yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesi hükme bağlandı. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu tarafından belirlenen 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 71. maddesi ve harçtan muafiyeti düzenleyen 140. madde.

9. Hukuk Dairesi 2016/25992 E. , 2017/2572 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine, ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle, davalının geçerli fesih nedenini kanıtlayamadığının anlaşılmasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Mahkemece Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu’nca (BDDK) 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 71’inci maddesinin 1. fıkrasının b bendi hükmü uyarınca 29.05.2015 tarihi itibarıyla TMSF. ye devredilen Asya Katılım Bankası A.Ş. nin 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’ nun 140.maddesi gereği harçtan muaf olduğunun gözetilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderine ilişkin paragraflarının çıkartılarak, yerlerine;
“-TMSF.ye devredilen davalı ...Ş. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’ nun 140.maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına,
- Davacının yatırdığı başvuru harcı ile ve peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
- Davacının yaptığı harçlar hariç 68,00 TL. yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,“ bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.