Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7399 Esas 2017/4270 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7399
Karar No: 2017/4270
Karar Tarihi: 09.11.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7399 Esas 2017/4270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir yağma suçuyla ilgili davada sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz başvurusu sonucunda yeniden görülen dava, sanığın cezasında indirim yapılması talebiyle ilgilidir. Ancak, ceza indirimleriyle ilgili kanun maddesinde zamanında temyiz edilmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Kararın sonunda, zorunlu savunmanın ücreti sanıktan alınamayacağı ve Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/3-4 maddesi (etkin pişmanlık hükmü)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/3. maddesi (ceza indirimi)
- 53. madde (anayasal iptal)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri (zorunlu savunma ve vekiller)
- 5320 sayılı Yasa'nın 13. maddesi (zorunlu savunma ve vekiller)
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi (var olan kanunları uygulama yetkisi)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi (yargılama giderleri)

6. Ceza Dairesi 2015/7399 E. , 2017/4270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Müştekiye kısmi iadeye muvafakat edip etmediği sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168/3-4 maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerekirken, sanık hakkında yazılı şekilde anılan yasanın 168/3. maddesi ile cezadan indirim yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

TCK"nın 53. maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, bu hususun infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince,

baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından ""müdafii ücreti 179,00 TL"nin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydın"" yazılı kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.