Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14687 Esas 2019/23128 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14687
Karar No: 2019/23128
Karar Tarihi: 17.12.2019

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14687 Esas 2019/23128 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanık hakkında tehdit suçundan da dava açılmış olmasına rağmen bu suçtan beraat etmişti. Bu nedenle, kasten yaralama suçu ile birlikte işlenen basit yaralama suçunun uzlaştırma kapsamında olmadığına ve bu nedenle bozma kararı verildiğine karar verildi. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri kabul edildi ve karar uygun olarak bozuldu. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nin 86/2, TCK'nin 106/2-c, 5271 sayılı CMK'nin 253/3, 6723 sayılı Kanun'un 33, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi kararda yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/14687 E. , 2019/23128 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında katılan sanığa karşı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince "basit yaralama", TCK"nin 106/2-c. maddesi gereğince "birden fazla kişi ile birlikte tehdit" suçlarından kamu davası açıldığı, suç tarihinde tehdit suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince, kasten yaralama suçunun tehdit suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle basit yaralama suçu yönünden uzlaştırmanın mümkün olmadığı anlaşılmış ise de; sanığın üzerine atılı tehdit suçundan beraat etmiş olması karşısında kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.