MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Bakanlığın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti talep edip edemeyeceği hususu ihtilaflıdır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, fazla mesai yaptığını ispat yükü kendi üzerinde bulunan davacı, iddiasının ispatında tanık deliline başvurmuştur. Dinlenen davacı tanıklarının beyanlarında davalı işyerinde üçlü vardiya sistemi olduğunu beyan etmekle birlikte bu vardiyaları hafta içi 07.00-16.00, 15.00-23.00 ve 23.00-07.00 saatleri olarak belirttikleri görülmekte olup hükme esas bilirkişi raporunda tanıkların beyanlarına göre haftanın 6 günü 07.00-16.00 saatleri arası çalışma süresine göre haftalık 3 saatlik fazla mesai hesabı yapılmıştır.
Somut olayda, tanık beyanlarına göre davalı işyerinde üçlü vardiya sistemi ile çalışıldığı anlaşılmış olmakla birlikte tanıkların beyanlarındaki hesaplamaya esas alınan 07.00-16.00 saatlerinin takip eden vardiya saatiyle (15.00-23.00) uyumlu olmadığı görülmekte olup bu yönüyle tanık beyanlarına itibar edilemeyeceği açıktır. Davalı işyerinde üçlü vardiya sistemi ile haftanın 6 günü çalışıldığının anlaşılması ve 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde yer alan ara dinlenme süresine ilişkin düzenleme gereğince günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından en az bir saat ara dinlenmesi kullandırılması gerektiği dikkate alındığında, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanmadığı kabul edilmeli ve fazla çalışma talebi reddedilmelidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, 19.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.