Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/25985 Esas 2017/2565 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/25985
Karar No: 2017/2565
Karar Tarihi: 27.02.2017

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/25985 Esas 2017/2565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, işine geri dönüş ve feshin geçersizliği için dava açmıştır. Yerel mahkeme, davacının lehine karar vermiştir ancak davalı avukatı temyiz etmiştir. Dosya incelendikten sonra Yargıtay kararı açıklanmıştır. Davalı, geçerli fesih nedenini kanıtlayamamıştır. Mahkeme kararında, Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu tarafından devredilen bir bankanın harçtan muaf olduğunu göz ardı edilmesi nedeniyle kararın düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderine ilişkin paragrafları çıkarılmış ve yerlerine belirli hükümler yazılmıştır. Bu hükümler arasında, devredilen bankanın harçtan muaf olduğu, davacının yatırdığı başvuru harcının iade edileceği ve davacıya yargılama gideri ödeneceği belirtilmiştir. Kararda, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 71’inci maddesinin 1. fıkrasının b bendi ve 140. maddesi yer almaktadır.

9. Hukuk Dairesi 2016/25985 E. , 2017/2565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine, ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle, davalının geçerli fesih nedenini kanıtlayamadığının anlaşılmasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Mahkemece Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu’nca (BDDK) 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 71’inci maddesinin 1. fıkrasının b bendi hükmü uyarınca 29.05.2015 tarihi itibarıyla TMSF. ye devredilen Asya Katılım Bankası A.Ş. nin 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’ nun 140.maddesi gereği harçtan muaf olduğunun gözetilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderine ilişkin paragraflarının çıkartılarak, yerlerine;
“-TMSF.ye devredilen davalı ...Ş. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’ nun 140.maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına,
- Davacının yatırdığı başvuru harcı ile ve peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
- Davacının yaptığı harçlar hariç 50,00 TL. yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,“ bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.