11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/15896 Karar No: 2018/5183 Karar Tarihi: 30.05.2018
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15896 Esas 2018/5183 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, resmi belgede sahtecilik suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Müşteki vekilinin katılma kararı kaldırılmıştır, bu yüzden temyiz istemine yetkisi yoktur. Sanığın mahkumiyetine yönelik itirazlar reddedilmiştir. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 1000 TL adli para cezasına dair hüküm kesin nitelikte olduğundan temyiz olanaklı değildir. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca sanığın temyiz itirazı reddedilmiştir. Kanun maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, 5809 sayılı kanun, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi olarak belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2017/15896 E. , 2018/5183 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
1- Müşteki ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Müşteki ..."in mahkeme huzurundaki ilk ifadesinde sanıktan şikayetçi olduğunu ve katılmak istediğinin beyanı üzerine, 12.11.2009 tarihli oturumda katılma kararı verildiği, müşteki vekilinin 30.12.2009 tarihli dilekçesi ile sanık ... yönünden şikayetlerinden vazgeçtiklerini açıkça beyan ettiği ve 31.12.2009 tarihli oturumda aynı beyanı yinelemesi üzerine mahkemece katılan sıfatının kaldırılmasına dair karar verildiği anlaşılmakla, müşteki vekilinin temyize yetkisi bulunmadığı cihetle; temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE; 2- Sanık hakkında 5809 sayılı kanuna muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 1000 TL adli para cezasına dair hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 3- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış,savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 30.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.