MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki “itirazın iptali” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesince davanın reddine dair verilen 25.05.2012 gün ve 2011/90 E., 2012/235 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 05.06.2013 gün ve 2012/13630 E., 2013/10357 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, itirazın iptali ve kötü niyet tazminatı istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine, Özel Dairece bozulmuştur. Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Direnme kararını, taraf vekilleri temyize getirmiştir.
Hukuk Genel Kurulundaki görüşme sırasında, işin esasının incelenmesinden önce, davalının kötü niyet tazminatı talebinin reddine ilişkin direnme kararının davalı vekili tarafından katılma yoluyla temyiz edildiği, ancak temyiz başvuru ve temyiz karar harcının yatırıldığına ilişkin dekont dosya arasında bulunmadığından, mahkeme kayıtlarının incelenerek temyiz eden davalıdan harç alınıp alınmadığının araştırılması, alınmış ise buna ilişkin makbuz ya da belgenin gönderilmesi, alınmamış ise HUMK’nun 434/son maddesi nazara alınarak gerekli işlemin yapılması suretiyle anılan eksikliklerin giderilmesi için dosyanın mahalline geri çevrilmesinin gerekip gerekmediği ön sorun olarak tartışılmıştır.
Direnme kararını katılma yoluyla temyiz eden davalı vekilinin süresi içerisinde temyiz dilekçesini ibraz ettiği, ancak temyiz başvuru ve temyiz karar harcının yatırıldığına ilişkin dekontun dosya arasında bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Maktu harca tabi davaların reddine, kabulüne veya kısmen kabulüne dair kararlar ile nispi harca tabi davaların reddine dair kararların temyiz edilmesi halinde temyiz tarihindeki 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca çıkarılan tarife dikkate alınarak kararı temyiz eden taraftan maktu temyiz karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının alınması gereklidir.
25.01.1985 gün ve 1984/5 Esas, 1985/1 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmemiş olduğuna göre, harç alınmaksızın temyiz defterine kayıt edilen temyiz dilekçesi hakkında 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan mülga 1086 sayılı HUMK’nun 434. maddesi uyarınca işlem yapılmalıdır.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Direnme kararını katılma yoluyla temyiz eden davalının temyiz karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcını yatırdığına ilişkin dekont dosya arasında bulunmamaktadır. Bu nedenle, mahkeme kayıtları incelenerek temyiz eden davalıdan harç alınıp alınmadığının araştırılması, alınmış ise buna ilişkin makbuz ya da belgenin gönderilmesi, alınmamış ise mülga 1086 sayılı HUMK’nun 434. maddesi gereğince işlem yapılması gereklidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra temyiz incelemesi için dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmek üzere mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 09.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.