Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince TCK"nın 85/1, 62, 53/1-2-3 maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair ...Asliye Ceza Mahkemesinin 03/06/2015 tarihli ve 2014/396 esas, 2015/325 karar sayılı kararının 04/09/2015 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 16/02/2018 tarihinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179. maddesinde tanımlanan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 04.09.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ...Asliye Ceza Mahkemesinin 04/10/2019 tarihli ve 2018/221 esas, 2019/201 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna, eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğuna ve suçun oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanık idaresindeki kamyonetle, gece vakti, meskun mahalde, aydınlatmanın olmadığı, virajlı, iki yönlü yolda seyrederken, viraj çıkışında sola manevra yaparak şerit ihlalinde bulunduğu esnada, gidiş yönüne göre sağdan sola yolun büyük bölümünü geçmiş yayaya çarpmasıyla, sanığın tali kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3 maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 6. bendinin hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.