11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6930 Karar No: 2018/5162 Karar Tarihi: 30.05.2018
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6930 Esas 2018/5162 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçundan yargılanan sanık hakkında \"defter ve belge ibraz etmemek\" suçundan beraat kararı vermiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak, sanık hakkında \"2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek\" suçlarından kurulan beraat hükmü, yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Kamu davasında, suçun türü ve üst sınırı itibarıyla 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının en aleyhe kabulle 31.12.2003 ve 31.12.2004 suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmediği belirtilmiştir. Bu nedenle sanık hakkındaki kamu davası, gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. ve 322. maddeleri sayılmıştır.
11. Ceza Dairesi 2016/6930 E. , 2018/5162 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet HÜKÜM : Beraat
1-Katılan vekilinin,sanık hakkında “defter ve belge ibraz etmemek” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2-Katılan vekilinin,sanık hakkında “2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarına gelince; Sanık hakkında “2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından açılan kamu davasında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “sahte fatura düzenlemek ” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının en aleyhe kabulle 31.12.2003 ve 31.12.2004 suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 30.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi