Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2632 Esas 2019/16385 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2632
Karar No: 2019/16385
Karar Tarihi: 24.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2632 Esas 2019/16385 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık suçunda sanık mahkum edilmiştir. Suçun saat 19.40'ta gerçekleştiği ve güneş doğuş batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vakti saat 18.07'de başladığı tespit edilmiştir. TCK'nın 143. maddesinin uygulanmaması kararı bozulmamış, fakat Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı çerçevesinde hak yoksunluklarının infazda değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Sanık, daha önce uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan verilen 6 yıl 3 ay hapis cezası sebebiyle mükerrir olduğu belirtilmiştir. Ancak, tekerrüre esas alınacak cezanın yanlış tespit edilmesi sebebiyle hüküm bozulmuştur. Hüküm fıkrasından tekerrür hükümlerinin çıkarılması ve uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan verilen mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması kararlaştırılmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 143. ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 322. ve 326. maddeleri ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi detaylı bir şekilde bahsedilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/2632 E. , 2019/16385 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içerisinde yer alan CD çözümleme tutanağına göre hırsızlığın saat 19.40 sıralarında gerçekleştiği, UYAP"tan alınan güneş doğuş batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 18.07"de başladığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/527 Esas – 2013/905 Karar sayılı ilamından dolayı sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ise de; sanığın adli sicil kaydına göre Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.05.2013 tarih, 2011/214 E. 2013/177 K. sayılı ilamı ile uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan verilmiş 29.12.2014 tarihinde kesinleşen 6 yıl 3 ay hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak “Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 28.05.2013 Tarih, 2011/214 E. 2013/177 K. Nolu ilamı ile uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan verilen mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/527 Esas – 2013/905 Karar sayılı ilamındaki ceza süresine göre belirlenmesine,” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.