MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Adli emanetin 2010/18 sırasına kayıtlı suça konu 392 adet müstahsil makbuzu aslının, denetime olanak verecek şekilde dosya içerisinde bulunmadığı anlaşılmakla incelenmek üzere, dosya içerisine getirtilmesi,
2-7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesinin 1. fıkrasındaki “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresine yapılır.” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla aynı maddeye eklenen 2. fıkradaki “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmüne aykırı olarak, yokluğunda verilen kararın sanık ..."ın dosyadaki bilinen en son adresi olan sorgusunda beyan ettiği adresi yerine, doğrudan MERNİS adresine tebliğe çıkartılıp, belirtilen Kanunun 21. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla; gerekçeli kararın mahkeme tarafından usulüne uygun biçimde sanık ..."a tebliği ile verilmesi halinde temyiz dilekçesi eklenip, ek tebliğname de düzenlenerek iadesinin temini amacıyla dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.