Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12711 Esas 2019/16383 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12711
Karar No: 2019/16383
Karar Tarihi: 24.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12711 Esas 2019/16383 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş ancak sanığın yeni bir suç işlemesi nedeniyle hüküm açıklanmıştır. Mahkeme, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 8. fıkrasına göre denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve 11. fıkrasına göre denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde hükmün açıklanacağı belirtmiştir.
Mahkeme ayrıca, sanığa yüklenen ve eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 491/1-il cümle, 522, 59/2. maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanun'un 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 141/1, 50/1-a, 66/1-e. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu anılan Kanun'un 7/2, 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddelerinin dikkate alındığını belirtmiştir.
Mahkeme, 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 5 yıllık asli dava zamanaşımının 02/02/2006 tarihli mahkumiyet kararı ile 15/10/2015 tarihli ikinci mahkumiyet kararı arasında geçtiğini göz önünde bulundurarak, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması nedeniyle davanın zamanaşımı nedeniyle düşürül

2. Ceza Dairesi 2019/12711 E. , 2019/16383 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 14/09/2010 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 27/03/2014 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 491/1-il cümle, 522, 59/2. maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanun’un 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 141/1, 50/1-a, 66/1-e. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu anılan Kanun’un 7/2, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması dikkate alındığında, 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 5 yıllık asli dava zamanaşımının 02/02/2006 tarihli mahkumiyet kararı ile 15/10/2015 tarihli ikinci mahkumiyet kararı arasında geçtiği gözetilerek davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 24/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.