Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/465 Esas 2018/5739 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/465
Karar No: 2018/5739
Karar Tarihi: 18.09.2018

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/465 Esas 2018/5739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde başlatılan kadastral parselin ihyası davasının sonucunda davanın kabulüne karar verildi. Yargıtay'a yapılan temyiz başvurusunda ise hüküm ile gerekçeli karar arasında çelişki olduğu ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği belirtildi. Temyiz itirazları kabul edilerek kararın bozulmasına karar verildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun \"Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi\" başlıklı 294. maddesine göre mahkeme, davanın usulüne veya esasına ilişkin nihai kararını vererek davayı sona erdirir. Aynı kanunun \"Hükmün kapsamı\" başlıklı 297. maddesi gereği hükmün sonuç kısmında, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında açık ve net şekilde gösterilmesi gereklidir. \"Hükmün yazılması\" başlıklı 298. maddesine göre ise gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.

14. Hukuk Dairesi 2016/465 E. , 2018/5739 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 07.11.2003 gününde verilen dilekçe ile kadastral parselin ihyası talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27.02.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, kadastral parselin ihyası istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nun “Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi” başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur.
Aynı yasanın “Hükmün kapsamı” başlıklı 297. maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
“Hükmün yazılması” başlıklı 298. maddesi gereğince de gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.
Temyiz edilen gerekçeli kararın 1 numaralı bendinin "... Şeyhli 7435 ada, 2 -4 parsel sayılı taşınmaz kaydının ve bu taşınmazdaki davalı paylarının iptali ile davacı adına eski 898 parsel sayılı taşınmaz şeklinde tesciline" şeklinde olduğu halde; tefhim edilen hüküm sonucunda "... Şeyhli 7435 ada, 2 parsel sayılı taşınmaz kaydının ve bu taşınmazdaki davalı paylarının iptali ile davacı adına eski 898 parsel sayılı taşınmaz şeklinde tesciline" şeklinde olduğundan temyiz edilen gerekçeli kararın tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olduğu görülmüştür.
10.4.1992 tarihli ve 1991/7-1992/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararında kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili bulunmasının bozma nedeni oluşturacağı, bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydı ile vicdani kanaatine göre karar verebileceği öngörülmüştür.
Bu itibarla gerekçeli karar ile hüküm sonucunun çelişkili olması nedeniyle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle; temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 18.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.