Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/6359 Esas 2017/4214 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6359
Karar No: 2017/4214
Karar Tarihi: 08.11.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/6359 Esas 2017/4214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağduruna yönelik yağma suçunu silahla, konutta ve geceleyin işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Ancak, ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği göz önünde bulundurulmadığı için karar temyiz edildi. Başka temyiz nedeni olmadığından bozma kararı verilmedi. Ancak, zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınması hatalı olduğu için karar bozuldu. Karar, savunma ücretiyle ilgili kısmı çıkarılarak yeniden onaylandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 149. maddesinin 1. fıkrasının \"a\", \"d\" ve \"h\" bentleri
- TCK'nın 61. maddesi
- T.C. Anayasa'sının 90. maddesinin son fıkrası
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri
- 5320 sayılı Yasası'nın 13. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi
- CMUK'nun 322. maddesi

6. Ceza Dairesi 2014/6359 E. , 2017/4214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı Anayasa Mahkemesi iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;

Sanık ..."nın mağdur ..."e yönelik yağma suçunu TCK’nın 149. maddesinin 1. fıkrasının “a”, “d” ve “h” bentlerine aykırı biçimde silahla, konutta ve geceleyin işlediğinin anlaşılması karşısında, aynı yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayin edilmesi; karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C.Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölüm çıkartılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.