Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11295 Esas 2019/14455 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11295
Karar No: 2019/14455
Karar Tarihi: 14.11.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11295 Esas 2019/14455 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından yargılanmışlar ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanıklardan birinin ve avukatının \"Hükmün ertelenmesine\" ilişkin yapılan temyiz istemleri reddedilmiştir ve bu konuda itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığı belirtilmiştir. Diğer sanıkların cezalarında hafifletici sebep olmadığı belirtilerek orijinal mahkumiyet kararı onanmıştır. Ancak, sanıkların yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise payları oranında sorumlu tutulmalarına karar verilmemesi sebebiyle karar bozulmuştur. Sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise payları oranında sorumlu tutulmaları gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 142/2-h, 143, 168/1 maddeleri ve CMK'nun 231. ve 317. maddeleri referans gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/11295 E. , 2019/14455 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nun 231. maddesi uyarınca verilen "Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ilişkin kararlara karşı, itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, sanık ...’ın ve sanık ... müdafiinin bu konudaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde,
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan TCK’nun 142/2-h, 143, 168/1 maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Yasanın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak hesap edilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise payları oranında sorumlu tutulmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile sanık ... müdafiiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hükümlerden yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Kararda belirtilen miktardaki yargılama giderleri açısından, sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden payları oranında sorumlu tutulmalarına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.