Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/4895 Esas 2015/403 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/4895
Karar No: 2015/403
Karar Tarihi: 22.01.2015

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/4895 Esas 2015/403 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kooperatifin, davacı müvekkilinden fazla para almadığı ve davacının fazla ödeme iddiasını ispat edemediği gerekçesiyle, davacının talebinin reddedildiği belirtilen bir hukuk davası kararıdır. Mahkeme, kooperatif kayıtları ve eşitlik ilkesine göre davacının ödemesi gereken aidat miktarından düşülen tüm ödemelerin dikkate alınması sonucu davacının fazla ödeme yapmadığı sonucuna ulaşmıştır. Kararın temyiz itirazları da reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Medeni Kanun'un 636. maddesi: Birden fazla borçlar için ödeme tarihinde alacaklı tarafından yazılım olmadığı sürece, ödeme alacaklı tarafından belirtilen borca mahsup edilir.
- Borçlar Kanunu'nun 113. maddesi: Kimse, borcun ödendiğini ispat yükümlülüğünden kurtulamaz.

23. Hukuk Dairesi 2014/4895 E. , 2015/403 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin Almanya"da ikamet ettiğini ve ödemelerini tam yaptığını, buna rağmen davalı kooperatifin 1997-2009 yılları için 7.924,00 TL borç tahakkuk ettirdiğini, ancak böyle bir borcunun bulunmadığını, tapusunu alabilmek için davacının bu miktarı ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek, ödenen bedelin iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kooperatif üyesi olduğunu, davacıdan ortaklık aidatları dışında fazla para alınmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; kooperatif kayıtlarına ve eşitlik ilkesine göre davacının ödemesi gereken aidat miktarından davacının tüm ödemeleri düşüldüğünde davacının fazla ödemesinin bulunmadığı, davacının fazla ödeme iddiasını başka delille de ispat edemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.