Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3201 Esas 2019/3750 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3201
Karar No: 2019/3750
Karar Tarihi: 11.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3201 Esas 2019/3750 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan incelemede, sanık hakkında aynı suçtan dolayı daha önce verilmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Ancak, sanığın daha önce aynı suçtan mahkum olduğu gerekçesiyle tekerrür hükümleri uygulanmıştır. Bu durum yasaya aykırı olduğundan hüküm BOZULMUŞ, ancak tekerrür uygulamasına ilişkin fıkra hükmünden vazgeçilerek diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm DÜZELTİLMİŞ ve ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasıyla ilgili düzenlemeleri içerir.
- TCK'nın 191. maddesi: Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak, bulundurmak, satmak, nakletmek veya herhangi bir şekilde elde etmek suçlarını düzenler.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Hükümlerin temyizi hakkında düzenlemeleri içerir.
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi: Kararların düzeltilmesine ilişkin düzenlemeleri içerir.

10. Ceza Dairesi 2017/3201 E. , 2019/3750 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırma ve incelemede, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından,keza tebliğnamede belirtilen Adana (kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2009/886 Esas ve 2010/348 Karar sayılı dosyasından verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının 25/03/2010 tarihli olduğu ve temyize konu suç, bu tedbir kararından önce işlendiği için, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, tebliğnamedeki bu yöne ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun bulunduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Sanığın tekerrüre esas alınan Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/11/2007 gün 2007/201 esas ve 2007/375 karar sayılı ilamı ile verilen hükümlülüğünün, suç tarihinde 18 yaşından küçük olduğu için tekerrür oluşturmadığı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, tekerrür uygulamasına ilişkin (5) nolu fıkranın hükümden çıkarılarak, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.