MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Memur olmayan kimsenin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 16.05.2002 tarihinde verilen mahkumiyet hükmünün Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 07.04.2005 tarihli 2003/19026 esas 2005/2974 karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği, mahkemece 21.06.2005 tarihli ek karar ile sanıklar hakkında uyarlama yapıldığı, bu kararın dairemizin 25.09.2012 tarihli kararıyla bozulduğu, mahkemece bozmaya uyularak 2014/68 esas 2014/176 K. sayılı karar ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemiş olması sebebiyle sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına dair kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa yüklenen resmi belgede sahtecilik suçundan lehe yasa karşılaştırması yapılarak sonucunda 765 sayılı TCK hükümleri lehe kabul edilip buna göre karar verildiği halde, hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmek suretiyle karma uygulama yapılması,
Yasaya aykırı; sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasıyla ilgili kısım tamamen çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.