Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2742 Esas 2019/17185 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2742
Karar No: 2019/17185
Karar Tarihi: 04.12.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2742 Esas 2019/17185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, önce karakolda, sonra hastanede görevli polis memurlarına yönelik zincirleme biçimde hakaret suçu işlemiştir. Yerel mahkeme sanığı mahkum etmiştir. Ancak temyiz isteği nedeniyle dosya görüşülmüştür. Yargıtay 18. Ceza Dairesi, sanık hakkında iki ayrı hüküm kurulmasının yanlış olduğunu ve fazla ceza tayin edildiğini belirtmiştir. Ayrıca sanığın darp edildiği savunmasının ve müşteki polis memuru ifadelerinin dikkate alınmaması nedeniyle olayın çıkış sebebi ve gelişiminin değerlendirilmediği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verirken sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışlarının değerlendirilmediği, bu nedenle yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmadığı belirtilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 125/3-a maddesi: Zincirleme suç halinde temel ceza belirlenirken, Kanunun 43/2. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği belirtilmektedir.
- TCK'nın 129. maddesi: Kasten yaralama suçu ile ilgili ceza hükümleri yer almaktadır.
- CMK'nın 231/6-b maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakıl

18. Ceza Dairesi 2018/2742 E. , 2019/17185 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanığın, öncesinde karakolda sonrasında ise hastanede görevli polis memurlarına yönelik hakaret eyleminin bütün halinde zincirleme biçimde hakaret suçunu oluşturması karşısında, TCK"nın 125/3-a maddesi uyarınca belirlenen temel cezada anılan Kanunun 43/2. maddesi uyarınca artırım yapılarak tek hüküm kurulması gerekirken, iki ayrı hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2- Sanığın, polisler tarafından darp edildiği yönündeki savunması, hakkında düzenlenen raporda, gözünden ve dudağından yaralandığının belirtilmesi, müşteki polis memuru ...’ın ifadesinde, itmesi nedeniyle sanığın yere düştüğünü söylemesi, dinlenen tanıklardan sanığın eşi ile amcasının da darp iddiasını doğrular nitelikteki ifadeleri, sanığın eşinin hastane polisi olan ...’ın, eşine karşı tehdit eder tarzda konuştuğu ve özellikle rapor düzenleyecek olan doktoru yönlendirmek istediği yönündeki anlatımı karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sanık hakkında TCK’nın 129. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi,
3- Suç tarihi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel bir sabıkası bulunmayan sanık hakkında suçtan doğan maddi bir zararın bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi nedeniyle, CMK’nın 231/6-b maddesinde açıklanan "kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları" irdelenip sanığın yeniden suç işleyip işlemeyeceği yönünde nasıl bir kanaate varıldığı açıklanmadan, öncesinde hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması nedeniyle yeniden suç işlemeyeceğine dair kanaat oluşmadığı biçimindeki yerinde olmayan gerekçeyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.