Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16866 Esas 2019/23062 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Dairemizin 24.09.2019 tarih 2019/9391 Esas – 2019/16817 Karar sayılı onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 31.10.2019 tarih ve KYB - 2015/348940 sayılı itiraznamesi ile;
"İtiraza konu uyuşmazlık; sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden soruşturma evresinde taraflara yapılan uzlaşma teklifinin geçerli olup olmadığının, başka bir ifadeyle taraflara yeniden uzlaşma teklifinde bulunulmasının gerekip gerekmediğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanıklar hakkında TCK"nin 86/2. maddesi gereğince kasten yaralama ve TCK"nin 151/1. maddesi gereğince mala zarar verme suçlarından kamu davası açıldığı, 01.07.2012 ve 05.07.2012 tarihlerinde taraflara uzlaşma teklifinde bulunulduğu ancak uzlaşma teklifinde bulunulan tarihlerde mala zarar verme suçu ile birlikte işlendiğinden CMK"nin 253/3. maddesi uyarınca kasten yaralama suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı anlaşılmıştır. Yargıtay içtihatları dikkate alındığında suç tarihi itibariyle taraflara hukuken geçerli bir uzlaşma teklifinde bulunulmadığının kabul edilmesi gerekmekte olup, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra uyarınca sanıklara isnat edilen TCK"nin 86/1. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı dikkate alınarak, yeniden uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Bu itibarla sanıklar ... ve ... ile katılan ..."a kasten yaralama suçu yönünden yeniden uzlaşma teklifinde bulunulması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekçesiyle hükümlerin bozulması gerekirken, yazılı şekilde ONANMASINA karar verilmesi Kanuna aykırı görüldüğünden" itiraz yoluna başvurulduğu, 05.07.2012 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesine eklenen 2 ve 3. bentler ile aynı Kanun"un 101. maddesi gereğince dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 24.09.2019 tarih 2019/9391 Esas – 2019/16817 Karar sayılı sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin onanmasına dair kararının KALDIRILMASINA,
Mahalli mahkemece verilen hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde :
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanıklara isnat edilen TCK"nin 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçu da uzlaştırma kapsamına alınmış olup, mala zarar verme suçundan yapılan yeni düzenleme nedeniyle TCK’nin 151/1. maddesindeki mala zarar verme ile bu suçla birlikte işlenen TCK’nin 86/1. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçundan uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda tekrar belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.