Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7635 Esas 2019/797 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7635
Karar No: 2019/797
Karar Tarihi: 14.02.2019

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7635 Esas 2019/797 Karar Sayılı İlamı

Özet:

15. Ceza Dairesi'nin kararına göre, baba-oğul sanıklar köydeki bakkal dükkânına sık sık alışveriş yaparak katılanlarla samimiyet kurdu. Bir gün katılanlar kısa süreliğine dükkândan ayrılınca sanıklar işyerini emanet aldı ve kasadan para ve kontör kartı alarak güveni kötüye kullanma suçunu işledi. Mahkeme tarafından suçların sabit olduğu ve hükümlerin bozulmayacağına karar verildi. Ancak, aykırılıkların olduğu belirtilerek hükümlerin düzeltilmesi gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri ise şöyle açıklandı:
- TCK'nın 155/1, 43/1, 62, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca sanıkların güveni kötüye kullanma suçundan ayrı ayrı mahkumiyeti verildi.
- Sanıklar hakkında verilen güveni kötüye kullanma suçlarına ilişkin uygulama maddesi 5237 sayılı TCK'nun 155/1 maddesi yerine aynı Kanun'un 151/ maddesi olarak belirtildiği için aykırılık tespit edildi.
- Sanık ... hakkında verilen hüküm açısından; TCK'nın 62. maddesi uygulamasıyla bulunan 6 ay 7 gün hapis cezasının TCK'nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrildiği sırada 7 ay 15 gün üzerinden hesap edilerek fazla ceza tayini yapıldığı için bozuldu. Hükümlerin düzeltilerek onaylanması gerektiği belirtildi.

15. Ceza Dairesi 2018/7635 E. , 2019/797 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 43/1, 62, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Kardeş olan katılanların köyde bakkal dükkanı işlettikleri, baba-oğul olan sanıkların ise bu işyerinden sürekli alış veriş yapmaları nedeniyle katılanlar ile aralarında bir samimiyetin oluştuğu, bu samimiyet ve güvene dayalı olarak katılanların kısa süreliğine işyerinden ayrıldıklarında işyerini sanıklara emanet ettikleri, sanıkların ise katılanların işyerinden ayrılmalarını fırsat bilerek işyerindeki kasadan farklı tarihlerde para ve kontör kartı alarak uhdelerine geçirmek suretiyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda, sanıkların suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığına dair uzlaştırma raporu ile tüm dosya kapsamına göre, suçların sanıklar tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a-Sanıklar hakkında verilen güveni kötüye kullanma suçlarına ilişkin uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 155/1 maddesi yerine aynı Kanun"un 151/ maddesinin gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
b-Sanık ... hakkında verilen hüküm açısından;TCK"nın 62. maddesi uygulamasıyla bulunan “6 ay 7 gün hapis cezasının” TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrildiği sırada "7 ay 15 gün" üzerinden hesap edilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 1. ve 2. maddelerinde olan “151/” terimlerinin çıkartılarak yerine, “155/1” ibarelerinin eklenmesi, sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen hüküm açısından, TCK"nın 50/1-a maddesinin uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasındaki sırasıyla ""7 ay 15 gün"" ve ""4.500.TL"" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “6 ay 7 gün"" ve ""3.740.TL"" adli para cezası ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.