Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/1-3, 53/1-2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazların reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 00.15 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyoneti ile meskun mahal içi refüjle bölünmüş, tek yönlü, 8 metre genişliğindeki yolda seyir halindeyken, kaza mahalli olan kontrollü dört yönlü kavşakta kırmızı ışık ihlali yaparak, ..."ın ve...nin sevk ve idaresindeki araçlara çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın kaza sonrası 06.05.2015 tarihli ve saat 00.45"de alınan doktor raporunda 2.53 promil alkollü olduğu anlaşıldığı ve sanığın asli kusurlu olarak müşteki ..."ün basit tıbbi müdahale iyileşebilecek şekilde, müşteki ..."in basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek şekilde, ..."nın ise basit tıbbi müdahale ile iyileşebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda,
1-..."ın 05.05.2015 tarihinde alınan kolluk ifadesinde sanıktan şikayetçi olmasına rağmen sanık hakkında düzenlenen 2015/14339 esas no"lu ve 08.07.2015 tarihli iddianamede ..."ın yaralanması ilgili bir anlatım olmadığı gibi iddianame başlığında şikayetçi olarak ismine de yer verilmediği anlaşılmakla, ..."ın taksirle yaralanmasına sebebiyet veren sanık hakkında iddianame düzenlettirilmesi sağlandıktan sonra açılacak davanın iş bu dava ile birleştirilerek bu şekilde davaya katılmasının sağlandıktan sonra karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Hüküm fıkrasında ""Sanığın alkollü bir şeklide ışık ihlali yaparak kazaya sebebiyet verip müştekileri yaraladığı, müştekilerden ..."ün şikayetten vazgeçtiği için sanığın eyleminin TCK"nın 89/1. maddesine dönüştüğü, her ne kadar sanıkla ilgili aynı zamanda TCK"nın 179/2 ve 3. maddeleri gereğince cezalandırılması için kamu davası açılmış ise de, sanığın eyleminin bilinçli taksir olarak değerlendirilmesi gerektiği, Fikri İçtima kuralları gereğince sanık hakkında TCK"nın 89/1 ve TCK"nın 22/1 ve 3. maddelerinin uygulanması gerektiği anlaşılmış, bu hususta sanıkla ilgili tehlikeli araç kullanmaktan ayrıca hüküm kurulmamıştır. Sanığın eyleminin oluş şekli kusurunun ağırlığı, müşteki İbrahim Halil"e verdiği zarar dikkate alınarak hakkında hüküm tesis edilirken alt sınırdan uzaklaşılmış ve cezası para cezasına çevrilmiştir."" şeklinde karar verilmesine rağmen gerekçe kısmında TCK"nın 89/4, 22/1-3. maddelerinin uygulanmasına karar verildiğinden bahsedilerek hüküm ile gerekçe arasında çelişki yaratılması,
3-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağının bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken alınan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.10.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.