Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6806 Esas 2020/5084 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 22/6. maddesi delaletiyle CMK’nın 223/4-b. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemnin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre,
Olay günü saat 07:00 sıralarında sanık ..."in sevk ve idaresindeki otomobil ile çift yönlü yolu takiben seyir halinde iken; olay mahalline geldiğinde, önünde, kendisi ile aynı istikamette seyretmekte olan sürücü ..."ün kullandığı kamyoneti yakın geçiş sırasında, bu kamyonete çarpması, çarpmanın etkisiyle her iki sürücünün de hakimiyetlerini kaybettikleri araçları ile sola savrulup, yol dışı kalarak burada da çarpışmaları sonucu, sanığın aracında yolcu olarak bulunan ...’in ölümü ile neticelenen kazada, sanık ile ölenin fiili olarak karı koca hayatı yaşayıp yaşamadıklarına dair soruşturma aşamasında bilgi sahibi olarak dinlenen, ancak kovuşturma aşamasında tanık olarak dinlenmeyen ... dışında bilgisi bulunan kişilerin de tespit edilerek ... ile birlikte tanık sıfatıyla beyanlarının alınması ve sonucuna göre sanığın taksirli eylemi ile sebebiyet verdiği ölüm neticesinden münhasıran kişisel ve ailevi durumu bakımından TCK"nın 22/6 maddesi kapsamında zarar görüp görmediğinin belirlenmesi ve buna göre hukuki durumunun takdir ve tayinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 13.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.