MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık ...’in temyiz istemine yönelik yapılan incelemede ise;
Sanık ... hakkındaki Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.09.2010 tarihli, 2010/195 Esas ve 2010/546 Karar sayılı hükmün, adı geçen sanığın temyizi üzerine Dairemizin 05.12.2012 tarihli, 2012/27855 Esas ve 2012/30566 Karar sayılı ilamı ile, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanununun Ek 5. maddesi uyarınca açılan kamu davasına bakma görevinin 1 nolu asliye ceza mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi gerektiğinden bahisle, sadece sanık ... yönünden bozulduğu, bozmaya uyularak verilen görevsizlik kararından sonra Mahkemece yargılamaya devamla sanık ... hakkında da temyiz incelemesine konu 23.01.2014 tarihli hükmün kurulduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 325. maddesi gereğince bozmanın hükmü temyiz etmeyen diğer sanığa sirayet edebilmesi için de hükmün “cezanın tatbikatında kanuna muhalefet edildiği” gerekçesi ile hükümlü lehine bozulması gerektiği usul eksikliğine ilişkin bozma nedeninin hükmü temyiz etmeyen sanığa sirayet etmeyeceği cihetle, anılan Kanun maddesine aykırı şekilde sirayetin mümkün olduğu kabul edilerek verilen 23.01.2014 tarihli ve 2013/676 E. sayılı hükümlü ... hakkındaki mahkumiyet hükmü hukuki değerden yoksun olup temyizen incelenemeyeceğinden, hükümlü ...’in, hukuken yok hükmündeki bu hükme yönelik vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
III) Sanık ...’nın temyiz istemine yönelik yapılan incelemede ise;
1. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturmayıp, delil niteliğinde bulunan Adli Emanetin 2010/275 sırasında kayıtlı defterlerin dosyada delil olarak saklanması yerine yazılı şekilde müsaderesine de hükmedilmesi,
3. Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık ...’nın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca;
1. Hükmün TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendinin çıkartılarak yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün 2. bendindeki ""...TCK 54 maddesi gereğince MÜSADERESİYLE..."" ibaresinin çıkartılması,
3. Hükümden “vekalet ücretine ilişkin kısmın” çıkartılması ile diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.