Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15600 Esas 2022/375 Karar Sayılı İlamı

Sanıklar ..., ..., ..., ... ile ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçlardan mahkumiyetlerine dair Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 27.09.2012 gün ve 2009/698 Esas, 2012/846 Karar sayılı hükümlerin sanık ... müdafisi ile sanıklar ..., ..., ..., ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 08.11.2016 gün ve 2014/4823 Esas, 2016/7643 sayılı onama yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.09.2020 günlü 2020/65560 sayılı itiraznamesiyle 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi nedeniyle dosya Daireye gönderilmekle tetkik edildi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 08.11.2016 gün ve 2014/4823 Esas, 2016/7643 sayılı sanık ... hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanıklar ..., ..., ... ile ... haklarında ise neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından kurulan hükümlere ilişkin onama kararının 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Duruşmalardan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanık ...'la ilgili Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) ortamında yapılan sorgulamada hüküm tarihinde Eskişehir Açık Ceza İnfaz kurumunda başka suçtan hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında, adı geçen sanığın kısa kararın açıklandığı 27.09.2012 tarihli oturumda hazır bulundurulmaması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 193 ve 196. maddelerine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
5237 sayılı TCK'nın 87/3. maddesinde yer alan kasten yaralamanın vücutta kemik kırığı veya çıkığına neden olması halinde, aynı Kanunun 86/1. maddesine göre belirlenen cezanın, kırık veya çıkığın hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre yarısına kadar artırılacağına dair düzenleme karşısında, mağdur ...’deki kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi orta (2) derece olarak belirlendiği halde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2019 gün ve 2017/3-308 Esas, 2019/61 sayılı Kararı ile TCK'nın 3. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde sanıklar haklarında aynı Kanunun 86/1. 86/3-e. maddelerine göre belirlenen cezalarda (1/3) oranında artırım yapılmak suretiyle sonuç cezaların fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisi ve sanıklar ..., ..., ... ile ...'in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.