3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/16096 Karar No: 2019/23044 Karar Tarihi: 17.12.2019
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16096 Esas 2019/23044 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçu sebebiyle mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydına göre 28.06.2014 tarihinden sonra kesinleşmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının bulunduğu için ikinci kez hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceği gerekçesiyle bu karar verilmemiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararına rağmen bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme kararında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50, 51 ve 53. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi açıklanmıştır.
3. Ceza Dairesi 2019/16096 E. , 2019/23044 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanık hakkında mahkemece 5237 sayılı TCK"nin 50 ve 51. maddeleri açısından kişilik değerlendirmesinde bulunarak uygulanmamasına karar verildiği, 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi açısından ise sanığın adli sicil kaydına göre 6545 sayılı kanunun yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden sonra kesinleşmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının bulunduğu bu nedenle ikinci kez hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceğinden tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir. Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 17/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.