Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/361 Esas 2017/2070 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında cinsel taciz suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 27.12.2013 gün ve 2013/489 Esas, 2013/892 Karar sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 06.10.2015 gün ve 2014/4447 Esas, 2015/8943 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 17.12.2015 gün ve 2015/823 Esas, 2015/786 Karar sayılı ilamın sanık tarafından temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 06.10.2015 gün ve 2014/4447 Esas, 2015/8943 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 17.12.2015 gün ve 2015/823 Esas, 2015/786 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.