MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 43/1, 62, 52/2, 51, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihinde; sanığın katılana ait şirkette eleman olarak çalıştığı, şirkete ait bayii alacaklarını kendi hesap numarasına yatırılmasını sağladığı ancak tahsil ettiği bu paraları şirketin alacak hesaplarına iade etmeyerek kendi hesaplarında tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda, sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiilerinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Sanık hakkında TCK’nın 155/2 ve maddeleri uyarınca tayin edilen cezadan aynı kanunun 43/1. ve 62. maddeleri uyarınca yapılan indirim sırasında hesap hatası sonucunda “1 yıl 6 ay 22 gün hapis ve 104 gün adli para cezası” yerine, “1 yıl 8 ay hapis ve 104 gün adli para cezasına” hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
2-) 5237 Sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kullanılmasına ilişkin yasaklama hükmü uygulanamayacağı hususunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hüküm fıkrasındaki TCK’nın 43. ve 62. maddelerinin uygulanmasına ilişkin kısımlarında yer alan hapis cezası miktarlarının hükümden çıkarılıp, 43. maddenin uygulanmasına ilişkin kısma “1 yıl 10 ay 15 gün” denilmesinden sonra, 62. maddede yer alan hükümdeki hapis cezası bölümüne “1 yıl 6 ay 22 gün” yazılması ve sanık hakkındaki hüküm fıkrasından, TCK’nın 53/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması, suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.