Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/4746 Esas 2014/9058 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 07/01/2014
Numarası : 2013/734-2014/30

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde 2001 yılında kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademe tespiti taleplerinin kabul edildiğini bildirerek yeni derece ve kademeleri dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı ve vardiya zammı alacağının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle geçmişe yönelik olarak talebinin yerinde olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının derece ve kademe tespitine dair kararların Yargıtay’dan onanarak kesinleşmesi nedeniyle yapılan bilirkişi incelemesine göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacının vardiya zammı talebi mahkemece kabul edilmiştir.

2011-2013 yıllarını kapsayan 3. Dönem TİS’in 95.maddesinde gece vardiyasında görevli işçilere vardiya zammı ödeneceği, vardiya zammının günün 20.00-06.00 saatleri arasında yapılan çalışma için işçinin normal her bir saatlik ücretinin %15i oranında ödeneceği bildirilmiştir.
Davacı vekili, 18.9.2013 havale tarihli dilekçesi ile “ davacı TİS’e tabi bir işçidir. TİS’e göre vardiya zammı ve yıpranma primi ücretlerini ödenmesi gerekir ancak bu haklar müvekkile hiç ödenmemiş/eksik ödenmiştir. Bu nedenle fark ücret alacak talebimizi ücret farkı, yıpranma primi ve vardiya zammı olarak tavzih ediyoruz” diyerek talepte bulunmuştur.
Dava dilekçesinde ve tavzih dilekçesinde de, davacı işçinin yaptığı iş belli olmadığı gibi, hangi periyotlarla gece çalışması yaptığını kanıtlayan puantaj, nöbet listesi v.b herhangi bir yazılı delil de sunulmamış, bu husus tanık beyanı ile de ispat edilmemiştir. Davacı vardiya zammını hak ettiğini ispat edemediğinden bu talebin reddine karar vermek gerekirken yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalıya iadesine 28.4.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.