Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17226 Esas 2018/5088 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ..."ın üzerine atılı suçtan beraatine,
Sanık ... hakkında ölümü nedeniyle düşme

I.Sanık ... hakkında defter ve belgeleri gizleme suçundan verilen beraat kararı ile sanık ... hakkında verilen ölüm nedeniyle düşme kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükümden önce, 01.10.2013 tarihinde öldüğü tespit edilen sanık ... hakkında açılan kamu davasının, 5237 sayılı TCK"nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca ölüm nedeniyle düşürülmesi gerektiği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, 213 sayılı Kanunun 139/2. maddesinde incelemenin dairede yapılmasını gerektiren nedenlerden birinin varlığı önceden belirlenmeden faaliyetini sürdüren mükelleflere defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatların hukuken geçerli olmayacağı cihetle, dosya arasında bulunan vergi suçu raporu ve ekindeki belgelerden defter ve belge istenmesine ilişkin yazının tebliğ edildiği tarih itibariyle sanık ...’ın işyerinin faal olduğunun anlaşılması karşısında yüklenen suçun unsurları oluşmadığından, sanığın 5271 sayılı CMK’nun 223/2-a maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken, sanığın suç kastıyla hareket etmediğinden bahisle aynı Kanunun 223/2-c maddesi uyarınca beraatine karar verilmiş ise de, beraate kararı sonucu itibarı ile isabetli bulunduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II.Sanık ... hakkında 2004 takvim yılında muhasebe hilesi yapmak ve 2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat kararlarına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında muhasebe hilesi yapmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, “2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçu yönünden ise yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 Sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında muhasebe hilesi yapmak suçundan açılan kamu davasının, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4,104/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca, “2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan açılan kamu davasının, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 29.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.