MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret, nitelikli yağma
HÜKÜM : Nitelikli yağma eylemi tehdit kabul edilerek bu suç ile kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret suçlarından mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, hakaret suçundan verilen cezanın tür ve miktarı itibariyle kesin olan hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde,
5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesine göre denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan önceki hükmün aynen açıklanmasıyla yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulduğu sırada kemik kırığına bağlı olarak yapılan arttırım oranının değiştirilip, sonuç hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümden sonra 5237 sayılı
TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Sanık ..."in, haklarında verilen hükümler daha önce kesinleşen diğer sanıklarla birlikte, araba içerisinde hürriyetini kısıtladıkları sırada mağdura yönelik gerçekleştirdikleri tehdit içeren eylemlerin 5237 sayılı TCK"nın 109. maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun tehdit unsurunu oluşturması karşısında ayrıca tehdit suçundan ceza verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.04.2017 tarihinde üyeler ... ile ..."ın karşı oyları ve oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY

Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 13.04.2017 gün ve 2014/7026 Esas, 2017/2059 Karar sayılı ilamında sayın çoğunluk ile aramızdaki görüş farklılığı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma yanında ayrıca tehdit suçunun oluşup oluşmadığının belirlenmesine ilişkindir.
Dosya içeriğine göre, sanık ...’in olay günü hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen diğer sanıklar....k ile birlikte araçla ...’dan Konya İli istikametine seyir halinde iken ... mevkiine
geldiklerinde tehdit suçunun mağduru ...’dan akaryakıt istasyonunun yerini sordukları, ...’nın araca binerek istenilen yeri gösterdiği, sanıkların mağduru indirip yollarına devam ettikleri sırada sanık ...’in torpido gözünde olan cep telefonunun yerinde olmadığını fark edip, mağdurun çaldığını düşündükleri, geri dönen tüm sanıkların cep telefonunu almak için mağduru zorla araca bindirerek köyün dışına çıkarttıkları, bu sırada hakaret edip kemik kırığı oluşacak düzeyde darp ettikleri ve cep telefonunu alabilmek için birden fazla kişi halinde silahla tehdit ettikleri, mağdurun cebinde bulunan para ve kendisine ait cep telefonunu aldıkları sabittir. Diğer suçlar yanında sanıkların tehdit ve zorla mağdurun cep telefonun almaları nedeniyle haklarında yağma suçundan kamu davası açılmıştır. Eşyayı almak için sanıklarca söylenen bu tehdit sözleri yerel mahkemece TCK.nun 150.maddesi yollamasıyla tehdit suçu olarak kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir.
Sayın çoğunluk tarafından bu tehdit sözlerinin TCK.nun 109/2. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olması nedeniyle ayrıca tehdit suçundan ceza verilemeyeceği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanaatimizce bu bozma kararı hatalıdır. Şöyle ki;
TCK.nun 109. maddesine göre kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu, bir kimsenin hukuka aykırı olarak bir yere gitmek veya bir yerde kalmak hürriyetinden yoksun bırakılmasıyla oluşmaktadır. Bu suçla korunan hukuki yarar kişinin hareket özgürlüğüdür. Hareket özgürlüğü aynı zamanda hareket etmeme özgürlüğünü de kapsamaktadır.
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu mütemadi (kesintisiz) bir suçtur. Bu sebeple suçun tamamlanma ve bitme zamanları farklı olabilmektedir. Mağdurun hürriyetinin kısıtlanması ile suç tamamlanır, ancak sona ermez, mağdurun tekrar hürriyetine kavuştuğu an suçun bitme zamanıdır. Bu suç, kesintisiz olma vasfı nedeniyle tamamlandıktan sonra kısa sürede bitirilebileceği gibi, günlerce de sürdürülebilir. Fail, hürriyetini kısıtladığı kişiye karşı, hürriyetinin kısıtlandığı dönemde işleyeceği cinsel saldırı, cinsel taciz, öldürme, yağma, tehdit veya benzer suçlardan dolayı da ayrıca cezalandırılmaktadır. Mütemadi vasıftaki hürriyeti tahdit sırasında müstakil kast ve hareketle işlenen diğer suçların bu suç içerisinde eritilmesine yasal olanak bulunmamaktadır.
TCK.nun 109/2. maddesi “ Kişi, fiili işlemek için veya işlediği sırada cebir, tehdit veya hile kullanırsa, iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezasına hükmolunur.” hükmünü içermektedir. Bu düzenlemede açıkça görüleceği üzere bir kimsenin hukuka aykırı olarak bir yere gitmek veya bir yerde kalmak hürriyetinden yoksun bırakılması veya bu eylemin sürdürülmesi amacıyla kullanılan cebir veya tehdit anılan suçun unsurudur, ayrıca suç oluşturmaz. Kısacası kişiyi özgürlüğünden mahrum etmek veya temin edilen mahrumiyeti sürdürmek için kullanılan cebir ve tehdit TCK.nun 109/2.maddesindeki suçun unsurudur.
Somut olayımızda sanıkların tehdit eylemlerini mağdurun hürriyetini kısıtlamak, bir diğer deyişle bir yere gitmesini engellemek veya bir yerde kalmaya zorlamak için değil, hürriyeti tahdit eylemi gerçekleştikten sonra yeni bir kastla, ayrı ve bağımsız bir amaçla, eşyasını teslime zorlamak için gerçekleştirdikleri açıkça anlaşılmaktadır. Bu nedenle yerel mahkemenin kabul ve uygulamasında yasaya aykırılık bulunmadığı düşüncesinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun hükmün bozulmasına dair görüşüne iştirak edilmemiştir.