Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2844 Esas 2019/16294 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2844
Karar No: 2019/16294
Karar Tarihi: 24.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2844 Esas 2019/16294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından hüküm vermiştir. Ancak, mala zarar verme suçu için verilen adli para cezasının temyizi mümkün olmadığı belirtilerek, sanığın bu konudaki temyiz istemi reddedilmiştir. Hırsızlık suçu için Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına rağmen hak yoksunluğu uygulanamayacağına karar verilerek, hükümler isteme aykırı olarak onanmıştır. Konut dokunulmazlığını bozma suçlarından ise müştekilerin beyanlarına yeterli somut delil bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmiştir. Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. ve 53. maddeleri ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi hakkında bilgi verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/2844 E. , 2019/16294 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 07.11.2013 tarihli duruşmada, bağışık tutulmaya ilişkin talebi olduğu anlaşıldığından tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1- Sanık hakkında müştekiler ..., ..., ..., ... ve ...’a yönelik işlediği mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında müştekiler ... ve ...’a yönelik işlediği hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
3-Sanık hakkında müştekiler ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma; müştekiler ... ve ...’a yönelik konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a- Müştekiler ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçları yönünden;
Müştekilerin, ikametlerinden gerçekleşen hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarını sanığın gerçekleştirdiğine yönelik görgüye dayalı bilgi ve beyanlarının olmadığı, sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmediği, tanık ...’ün müştekilerin evinden gerçekleşen hırsızlık olayına ilişkin doğrudan bir beyanının olmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde; sanığın suçu işlediğine dair, mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine, yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
b- Müştekiler ... ve ...’a yönelik konut dokunulmazlığını bozma suçları yönünden ise;
Dosya içeriğindeki diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın 05.02.2015 tarihli duruşmada "lehe olan yasa maddelerinin uygulanmasına” ilişkin istemi, sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasını da kapsadığı halde, sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının hapis cezası dışındaki seçenek yaptırımlara çevrilmesi hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 24/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.