Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8825 Esas 2017/3443 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8825
Karar No: 2017/3443
Karar Tarihi: 29.05.2017

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8825 Esas 2017/3443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde ticareti yapmak suçunu işlediği tespit edilerek mahkûm edilmesine karar vermiştir. Ancak, sanığın temyiz itirazları arasında TCK'nın 53/1. maddesi uygulanmasıyla ilgili bir sorun bulunmuştur. Mahkeme, bu nedenle kararı BOZMUŞTUR. Sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanması için hükmün düzeltilmesine karar verilmiştir. Kanuna aykırılığı giderildiği takdirde, kararın onanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53/1. maddesi (c) bendi: Velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun süresi, sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar sürecektir. Altsoy dışındakiler bakımından yoksunluk, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edecektir.
- TCK'nın 53. maddesi: Hükümlülerin durumlarına göre, mahkûmiyet hükümlerinin yerine getirilmesinin sağlanması, topluma kazandırılmaları ve yeniden suç işlemelerinin önlenmesi için tedbirler alınması amaçlanmaktadır. Bu madde kapsamında çeşitli hükümler yer almaktadır.

20. Ceza Dairesi 2015/8825 E. , 2017/3443 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/1. maddesi uygulanırken, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki “velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun, sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoy dışındakiler bakımından ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, incelenen hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi ve eksikliğin giderilmesi mümkün bulunduğundan;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi, suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.