MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Bozma üzerine yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihlerinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçların işlendiği tarihlerden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulduğu, sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun, yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından açılan kamu davasının, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddeleri, 2005 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasının, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 29.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.