2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/14495 Karar No: 2020/2825 Karar Tarihi: 18.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14495 Esas 2020/2825 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet kararı verdiğini ancak sanığın TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kullanmaması yönünde hüküm kurulamayacağını ve TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi yönünden kısmi iptal kararı verildiğini belirtti. Bu nedenle, hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1-2-3 maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılarak yerine \"mahkum olduğu hapis cezasının sonucu olarak TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri hariç olmak üzere 24.11.2015 tarihl ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 140-85 sayılı kararı da dikatte alınarak TCK'nın 53. maddesinin 1, 2 ve 3. fıkralarının tatbikine\" ibaresinin eklenmesi gerektiğini ve diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) ve (c) bendleri.
2. Ceza Dairesi 2019/14495 E. , 2020/2825 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerde, hapis cezasına hükmedilen sanığın TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kullanılmasından yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceği ve 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 140-85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin 1. fıjrasının (b) bendi yönünden kısmi iptal kararı verilmesi nedeni ile anılan bendin uygulanması bakımından sanık hakkında yeniden bir değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından TCK’nın 53/1-2-3 maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılarak yerine, “mahkum olduğu hapis cezasının sonucu olarak TCK’nın 53. maddesininn 1. fıkrasının c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri hariç olmak üzere 24.11.2015 tarihl ve 29542 sayılı Resmi Gzatede yayınlanarak yüyürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 140-85 sayılı kararı da dikatte alınarak TCK’nın 53. maddesininn 1,2 ve 3. fıkralarının tatbikine’’ ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.