MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

DAVA : Davacı ikramiye alacağı ve fark kıdem tazminatı alacağının tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Yerel mahkeme kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine, 7. Hukuk Dairesinin 17.09.2015 gün ve 2014/18534 Esas, 2015/15810 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamında ikramiye ödenmesi yönünde bir karar alınmadığı belirtilmiş ise de kooperatifin 30.01.2001 tarihli yönetim kurulu karar defterinin 5. fıkrasında “personele 1999 yılında uygulanan ikramiyenin 2000 yılında kaldırılmış olduğu eski yönetim kurulu kararı ile tespit edilmiştir. 2000 yılı ekonomi ve bütçe durumu incelenip sorumlu müdürün ve muhasebenin olumlu görüş bildirmeleri sonucu ikramiyenin ödenmesine verilecek miktarın bilahare tespit edileceği hususu oybirliği ile karar altına alınmıştır” hükmünün yer aldığı buna rağmen davacıya bir ödeme yapılmadığı gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

7. Hukuk Dairesi’nin “Somut olayda, davacı davalı kooperatifte muhasebeci olarak çalışmış ve 2012 yılında emekli olarak iş yerinden ayrılmıştır. Davalı kooperatifin 31.01.2001 tarihli yönetim kurulu kararına göre personele 1999 yılında uygulanan ikramiyenin 2000 yılında kaldırıldığı ve daha sonraki yıllarda da ikramiye ödeneceğine dair herhangi bir karar alınmadığı kooperatif defterinden ve yönetim ve genel kurul kararlarından anlaşılmaktadır. 4857 Sayılı İş Kanundan önce yürürlükte bulunan 1475 Sayılı İş Kanununda işveren tarafından işçi aleyhine yapılan değişikliklerin yazılı olarak kabul edilmesi şartı bulunmamaktadır. İşçinin bu duruma uzun süre rıza gösterip susması zımnen kabul anlamını taşımaktadır. 2000 yılında 1475 sayılı İş Kanunu yürürlükte olup davacı işçi de 2000 yılından emekli olduğu tarihe kadar 12 yıl bu duruma rıza gösterip susarak yapılan değişikliği kabul ettiğinden davacının ödenmeyen ikramiye buna bağlı olarak da fark kıdem tazminat alacağı bulunmamaktadır. Davanın reddi gerekirken hatalı gerekçe ile davanın kabulü bozmayı gerektirmiştir. ” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 23.02.2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.