Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3705 Esas 2019/14401 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 5560 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, Yargıtayca incelenmesini gerektiren temyiz yolu bulunmadığından, yasal süre içerisinde yapılan itiraz için gereğinin itiraz merciince yerine getirilmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III) Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müştekinin, gece 02.30’da yatıp sabah 09.00’da uyandığında hırsızlığın olduğunu anladığı ve sanıkların da atılı suçları kabul etmemeleri karşısında; eylemin nasıl ve ne şekilde 02:30"da işlendiğinin kabulü ve sanıklar hakkında yetersiz gerekçe ile TCK’nun 143 ve 116/4 maddelerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanıkların, müştekinin evinden para, cep telefonu, laptop ile birlikte araç anahtarını alarak müştekiye ait kilitli aracı da çalmaları şeklindeki eylemlerinin TCK’nun 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/2-h maddesi uyarınca hüküm tesisi,
3- Sanıkların, müştekiye ait çaldıkları araç ile yakalandıklarında araçta hasar olduğunun anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması, başka bir ifadeyle sanık çalmak istediği malı bulunduğu yerden aldıktan sonra zarar vermesi halinde korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı, eylemin bir bütün olarak hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden sanık ..."in ayrıca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
4-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 14.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.