5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/496 Esas 2020/2050 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/496
Karar No: 2020/2050
Karar Tarihi: 10.02.2020

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/496 Esas 2020/2050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanığın 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçlamasıyla yargılandığı ve suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasaya göre cezalandırılması kararlaştırıldığı belirtilmektedir. Gümrük İdaresi'nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisinin olmadığı ifade edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda 5237 sayılı TCK'nin lehe hükümler içermemesi nedeniyle suç tarihinde yürürlükte olan kanunun uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak hükümde bazı hukuka aykırı uygulamalar olması nedeniyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Detaylı kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5607 sayılı Gümrük Kanunu'nun 3/11. maddesi
- 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu'nun ek 5/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2020/496 E. , 2020/2050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi vekilinin temyizine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanık ..."in temyizine yönelik yapılan incelemede ise;
5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesinin, aynı maddenin 1. fıkrası ile birlikte değerlendirilmesi sonucunda, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren kanunun lehe hükümler içermesi halinde uygulanacağı, lehe hüküm içermemesi halinde ise suç tarihinde yürürlükte bulunan kanunun uygulanması gerektiği gözetilerek, sanığın eylemine ilişkin olarak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin sanık lehine hüküm içermediği anlaşılmakla, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5015 sayılı Yasanın ek 5/1. maddesi uyarınca sanığın cezalandırılması yerine yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kabule göre ise;
1. Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında TCK"nun 52/2. maddelesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Açılan davanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin müdahilliğine karar verilerek lehine vekalet ücreti takdir edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.