Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1996 Esas 2014/9033 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1996
Karar No: 2014/9033
Karar Tarihi: 28.4.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1996 Esas 2014/9033 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak çalıştığı sürenin kıdemine sayılmadığını ve TİS gereği önceki işyerlerindeki çalışmalarının da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edilmesi gerektiğini belirterek ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı ve vardiya zammı alacağının ödetilmesini talep etmiştir. Mahkeme kararı davacının hak ettiği derece ve kademenin tespitine ve ücret farklarının ödenmesine hükmetti. Ancak Yargıtay bu kararı bozarak, davacının 6 yıl 11 ay çalışmasına karşılık olarak 10 kademe verilmesinin yasal olmadığını belirtti. Kararın bozulmasına ve tüm hesaplamaların yeniden yapılmasına karar veren Yargıtay, bu kararın gerekçesinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun \"Kıdem Tazminatı\" başlıklı 14. maddesi ve \"İşçinin Hizmet Süresi\" başlıklı 17. maddesi ile 1475 sayılı İş Kanunu'na göre 1 yıl çalışmanın karşılığı olan 1 kademe ilerlemesi prensibine vurgu yaptı.
7. Hukuk Dairesi         2014/1996 E.  ,  2014/9033 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Adana 6. İş Mahkemesi
    Tarihi : 26/11/2013
    Numarası : 2013/7-2013/623

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
    2-Davacı, davalı işyerinde 2001 yılında kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. Maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademelerinin tespiti ile yeni derece ve kademeleri dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı ve vardiya zammı alacağının ödetilmesini istemiştir.
    Davalı, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle taleplerin geçmişe yönelik olarak yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
    Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak 6 yıl 11 ay 4 gün çalışmasının bulunduğunu, bu çalışmaya karşılık olarak her iki yılda bir derece ve her yıl bir kademe alacağını, ayrıca 3.dönem TİS’in 98. maddesine göre mevsimlik işçilerde “iş sözleşmesi devam etmekle beraber işinden ayrı kalan işçinin kademe ilerlemesi yapabilmesi için yukarıdaki şartlara ilaveten, o yıl içinde tatiller dahil, bulunduğu kademe terfi tarihinden geriye doğru toplam 90 gün çalışması gerekir” hükmü gereği davacının eklenmesi gereken derece ve kademesinin 3 / 10 olduğunu, mevcut derecesi: 6/1, olması karşısında dava tarihi itibariyle olması gereken derece ve kademesinin 9/11 olarak tespiti gerektiği belirtilerek zamanaşımı itirazına göre dava tarihinden geriye doğru 5 yıl için alacak hesabı yapılmıştır. Ancak bu hesaplama tarzı hatalıdır.
    Yasal olarak davacının tam bir yıl çalışmasının karşılığı 1 kademedir . Ancak davacının 6 yıl 11 ay çalışmasına karşılık olarak 10 kademe verilmesi, davacının 6. yıldaki artık çalışması nedeniyle 4 kademe verilmesi anlamına gelmektedir ki bu da yasal olarak kabul edilebilir bir durum değildir. Hatalı bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması isabetsizdir. Bu derece tespitindeki hata nedeniyle hesaplamaların tamamının yeniden yapılması gerektiği açık olup karar bu nedenle bozulmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 28.4.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.