Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19896 Esas 2022/422 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı (sanıklar), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar ..., ... ile ...)
HÜKÜM : Atılı suçlardan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen kısmen re'sen de temize tabi hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar ... ile ... haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlere ilişkin gerekçeli kararın 1. bendinin üçüncü fıkrasında "hapis" ibaresi yerine "apis" yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanıklar ..., ... ile ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ..., ..., ... ile ... haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulundan alınan 09.01.2015 tarihli raporda mağdurenin ruh sağlığının maruz kaldığı tüm eylemlerin birlikte etkisi sonucunda bozulup, mevcut haliyle bozulmanın kaynağına dair sanıklar yönünden ayrım yapılamayacağının belirtilmesi karşısında, bu hususta oluşan tereddüt lehe değerlendirilerek sanıklar haklarında 5237 sayılı TCK’nın 103/6. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.11.2007 gün ve 2007/5-142 Esas, 2007/240 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere sanığın zincirleme biçimde gerçekleşen eylemleri nedeniyle uygulamanın 5237 sayılı TCK'nın 61/4-5. maddesi dikkate alınarak, 103/2. maddesine göre belirlenecek cezaya aynı Kanunun 43. maddesinin tatbikiyle yapılacak artırım sonucunda bulunacak miktarın 103/6. maddesi ile tespit edilecek cezaya ilavesi suretiyle yapılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması sonucunda fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kısmen re'sen de temyize tabi hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.