Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/10769 Esas 2019/23814 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/10769
Karar No: 2019/23814

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/10769 Esas 2019/23814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar arasında görülen alacak davasında, mahkeme muvazaanın varlığını kabul etmiş ancak alacak talepleri kanıtlanmadığı için davacı lehine ücret takdir etmemiş. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan vekalet ücreti tutarı davalılardan alınarak davacıya verilmesi hükmü, yerine davacı lehine vekalet ücreti taktir edilmesine yer olmadığı şeklinde düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2018/10769 E. , 2019/23814 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2-Somut olayda, davalılar arasında muvazaanın varlığı kabul edilmiş olmakla birlikte dava muvazaa iddiasına dayalı alacak (eda) davası niteliğinde olduğundan ve alacak talepleri kanıtlanmadığından davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan “4-Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi uyarınca hesaplanan 2.180,00 TL maktu vekalet ücretinin davalı ... A.Ş. ve davalı ... Genel Müdürlüğü"nden alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “Davacı lehine vekalet ücreti taktir edilmesine yer olmadığına,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.