Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1568 Esas 2014/9021 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 19/11/2013
Numarası : 2012/709-2013/766

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm duruşmalı olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK"nun 435.maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1-Davacı davalı işyerinde mutfak ve servis görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini, davacının asıl işverenin S.. Holdinge bağlı T.. S.. Şirketi olduğunu, alt işveren K.. Şirketinin kapanıp başka şirketlere devrolduğunu beyan ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai,yıllık izin, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı husumet itirazında bulunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının çalıştığı işverenin kim olduğu, davalının davacının tazminat ve diğer işçilik alacaklarından sorumlu olup olmayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili, müvekkilinin K.. Şirketinde davalı üst işverene bağlı olarak 01.03.2010 ile 03.07.2012 tarihleri arasında çalıştığını iddia ederek tazminat ve alacak talebinde bulunmuştur. Davalı vekili dava konusu işletmenin mülkiyetinin dava dışı E.. AŞ. ye ait olduğunu, bu şirketle olan kira sözleşmelerinin 30.11.2009 tarihinde sonladığını, bu sebeple ilgili işletme ile bağlarının olmadığını, ayrıca alt işveren üst işveren ilişkisinin kanıtlanması gerektiğini belirtmiştir. Gerçekten de dosya içeriğinde davalı ile dava dışı E.. AŞ. arasında kira ilişkisinin sona erdiğine dair 30.11.2009 tarihli protokol mevcut olup, davacının işe başlama tarihinden önce imzalanmış olan, davadışı E.. AŞ. ile dava dışı ve davacının davalının alt işvereni olduğunu iddia ettiği K.. Ltd. Şti arasında yapılmış olan 01.12.2009 tarihli kira sözleşmesi bulunmaktadır. Mahkemece davalı savunması ve bu hususlar üzerinde durulmadan, davalının üst işveren olduğu gerekçesiz olarak kabul edilerek, davalının dava konusu tazminat ve alacaklardan sorumlu tutulması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.